tapczan.info

Już w przyszłym tygodniu przez Kraków przemaszeruje kolejna czarna procesja. Tym razem skieruje się jednak do klubu Re. Panie i Panowie, po raz pierwszy w Polsce, legenda amerykańskiego niezależnego grania – The Black Heart Procession, prosto z mrocznej Kalifornii.

Dla koneserów niezależnego grania  zespół z pewnością nie jest anonimowy, posiadając także liczne rzesze fanów w naszym kraju. Specyficzny styl grupy nie dający jej jednoznacznie sklasyfikować w jakimkolwiek gatunku muzycznym, ale przede wszystkim wielki talent do kreowania niezwykłej, tajemniczej atmosfery na swoich albumach, dał im miano jednej z najważniejszych kapel w katalogu legendarnej wytwórni Touch And Go.
Znakiem rozpoznawczym muzyki BHP jest specyficzna rytmika (zahaczająca nawet o rytmy latynoskie, co wyraźnie słychać na płycie Amore Del Tropico) połączona z przejmującymi, zdecydowanie smutnymi wokalizami. Bogate instrumentarium znacznie wykracza ponad ‘rockowy standard’: pianino, spora ilość wszelkiej maści perkusjonaliów, skrzypce, a także piła, obsługiwana przez wokalistę, Pall’a Jenkins’a, któremu także warto poświęcić kilka słów. Abstrahując już od niewątpliwego talentu kompozytorskiego, dysponuje on bowiem niezwykłą barwą głosu, bez której trudno sobie wyobrazić brzmienie Black Heart Procession. To on, wraz z klawiszowcem Tobiasem Nathanielem, powołał grupę do istnienia w 1997 roku, będąc wcześniej członkiem zespołu Ugly Casanova (w którym udzielał się także Isaac Brock, a więc kolejna ikona niezalu zza oceanu). Reszta składu nie jest z grupą na stałe związana, włączając się na trasy koncertowe, czy też nagrania kolejnych płyt, a jedną z ciekawszych postaci wydaje się na pewno Joe Plummer, perkusista Modest Mouse.

Warto wspomnieć także o samych albumach Black Heart Procession, gdyż każda z nich tworzy pewną zamkniętą historię. I mimo iż poszczególne albumy odbiegają od siebie stylistycznie, zespół wiąże je jedną wspólną, kontynuowaną w odcinkach kompozycją ‘The Waiter’. Debiutancki “1” to zbiór posępnych, melancholijnych kompozycji, które śmiało możemy zestawić z twórczością Nicka Cave’a czy Toma Waitsa, z kolei wydany w 2002 roku “Amore Del Tropico” stawia bardziej na poszukiwania w sferze rytmicznej (‘Tropics Of Love’). Płyta ‘The Spell’ to ukłon w stronę bardziej klasycznych form piosenkowych (‘The Letter’, ‘Not Just Words’), a wydany w zeszłym roku ‘Six’ wydaje się być powrotem do trylogii z końca lat 90-tych.

W środowy wieczór czeka nas zatem spora uczta dźwiękowa, bo jak donosi nasz człowiek ze Sztokholmu, forma panów z Black Heart Procession jest aktualnie wielka…

Środa 12 maja 2010 o 20:00
Klub RE
ul. św. Krzyża 4
Kraków