Maciej Pietrzyk|December 16, 2009|płyty|
Ja bym zmienił nazwę. Na przykład: Królowie Cnót. Erlend Øye wykazuje się godną podziwu pracowitością nagrywając w jednym roku dwie dobre płyty. Jedną ze swoim groźnie jak na Berlin brzmiącym: The Whitest Boy Alive. Drugą ze starym koleżką poznanym w wieku pierwszych rozkmin: Eirikiem Bøe. O dalszych cnotach niżej. czytaj dalej »
Michał Wojtas|December 12, 2009|płyty|
Jak na owoc eksperymentów i improwizacji, ten album jest zadziwiająco spójny. Stojąc okrakiem między tworzącymi swoją świadomość industrialem i sceną elektroniczną, członkowie Throbbing Gristle zbudowali z 13 utworów całość, w której są mocniejsze i słabsze momenty, ale w sumie ma ona sens i przewodnią myśl. Na dodatek – nadaje się do słuchania.
Michał Wojtas|November 30, 2009|płyty|
O autorze tej płyty nie wiadomo wiele. Na pewno nie zainteresował na tyle mediów, by publikowały jego zdjęcia i masowo prosiły o wywiady. Apoptose to jednoosobowy projekt muzyka z Lipska. Wiadomo, że ma na imię Rüdiger i że dokładnie wie, co i w jaki sposób chce osiągnąć, jeśli chodzi o atmosferę swoich nagrań. Specyficzny klimat budowany przez niecodzienne połączanie próbek dźwiękowych i wypowiadanych tekstów to główny atut tego albumu.
Maciej Pietrzyk|November 21, 2009|płyty|
Swego czasu postawiłem lagę na polską muzykę śpiewaną. A tu proszę – bomby budzą coraz głośniej. Pierwszy ładunek odpaliły Pustki, które wypowiadając hasło: „Koniec kryzysu” swój z pewnością zakończyły, jednak mojego: nie. Wreszcie ktoś zakrzyczał: pobudka! Hey! czytaj dalej »
Michał Wojtas|October 28, 2009|płyty|
Do jakiego gatunku to zaliczyć? Holendersko-angielskiego folk-ambientu? Po prostu muzyki elektronicznej, industrialu czy poezji śpiewanej? Każdy słuchacz może umieścić sobie The Legendary Pink Dots w pasującym miejscu na mapie swoich doświadczeń muzycznych i ze sporym prawdopodobieństwem ta płyta znajdzie się tam jako próbka definiująca styl tego zespołu.
Marcin Białota|October 20, 2009|płyty|
Nigdy nie byłem zwolennikiem czystości gatunkowej w muzyce. Lubię ciekawe połączenia, niuanse i ukłony w stronę czegoś, doceniam umiejętne łączenie różnych stylistyk. Cenię oryginalność i własny styl prawie wszędzie. Pewnie dlatego podoba mi się druga płyta nowoorleańskiej grupy Down, wydana w 2002 roku „Down II: A Bustle In Your Hedgerow”.
Michał Wojtas|October 18, 2009|płyty|
Tym albumem nikt pewnie nie bombardował widzów MTV i VIVy. Pewnie też nikt nie szykował dla niego fanfar w największych dziennikach i tygodnikach. Niemal sto procent wzmianek było wygenerowane poprzednią współpracą z Trickym. Na szczęście ta płyta ma już bardzo niewiele wspólnego z “triphopową” przeszłością tej wokalistki i tworzy dla niej własny tor w wyścigu o uwagę mediów i słuchaczy.
Łukasz Lembas|October 14, 2009|płyty|
Pierwsze dźwięki płyty “Thriller”, a ja się zastanawiam czy przypadkiem w odtwarzaczu nie wylądowała płyta KYUSS – “Welcome to Sky Valley”. Niepewność trwa jakieś 15 sekund, a prowodyrem całego zajścia jest iście stonerowa konstrukcja riffu. Później jest już bardziej w stylu londyńczyków – noise’owo i cholernie ciężko, choć wcale nie tak daleko od legendy pustynnego rocka.
| M | T | W | T | F | S | S |
|---|---|---|---|---|---|---|
| « Nov | ||||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | |||||
