tapczan.info

Miło czasem przenieść się w czasy największej masakry w historii ludzkości – po to by docenić epokę globalizacji/informatyzacji/eksplozji demograficznej, w której żyjemy. Taką podroż proponuje francuski historyk Fabrice d’Almeida w książce “Światowe życie w czasach nazizmu. Elity Europejskie wobec Hitlera”. Imigrant z XXI wieku znajdzie w niej bardzo dużo zjawisk, które zna z własnego doświadczenia.
czytaj dalej »

Franz Biberkopf zdecydował się prowadzić uczciwe życie i wytrwał w tym postanowieniu przez kilkadziesiąt stron jednej z najważniejszych niemieckojęzycznych książek XX wieku. Na kolejnych można przeczytać o tym, jak szary pracujący człowiek toczy nierówną walkę z Kurwą Babilońską – czyli wielkomiejską stolica Republiki Weimarskiej i jak życie bez przerwy podstawia mu nogę. Ze względu na sposób jego opisania, to półtora roku z życia Biberkopfa przeszło do historii.

czytaj dalej »

Przez ostatnie dziesięciolecia turecka społeczność w RFN osiągnęła kilka procent jej mieszkańców. Potomkowie „gastarbeiterów” kształtują dziś niemiecką gospodarkę, kulturę, politykę. Część nie ma jednak ochoty na integrację z innymi mieszkańcami kraju, naukę języka. To na nich narzekają ci Niemcy niechętni imigrantom. Z kolei na nich mogą wskazać Turcy, którzy czują się ludźmi gorszej kategorii między Renem i Odrą. Te tematy po części porusza film Fatiha Akina „Auf der anderen Seite” z 2006.
czytaj dalej »

O autorze tej płyty nie wiadomo wiele. Na pewno nie zainteresował na tyle mediów, by publikowały jego zdjęcia i masowo prosiły o wywiady. Apoptose to jednoosobowy projekt muzyka z Lipska. Wiadomo, że ma na imię Rüdiger i że dokładnie wie, co i w jaki sposób chce osiągnąć, jeśli chodzi o atmosferę swoich nagrań. Specyficzny klimat budowany przez niecodzienne połączanie próbek dźwiękowych i wypowiadanych tekstów to główny atut tego albumu.

czytaj dalej »

Gdyby ten film nakręcił reżyser bez “wyrobionego nazwiska” (co jest samo w sobie mało prawdopodobne), nie dotarłby do Cannes i do polskiej dystrybucji pewnie też nie. Nazwisko Michaela Haneke sprawiło jednak, że przyciąga ludzi do kin, zmusza ich do wysiedzenia 140 minut w fotelach i wsłuchiwania się w niemieckie dialogi. Przede wszystkim zaś – do zastanowienia się, o co chodzi w scenariuszu “Białej wstążki”. czytaj dalej »

Na pierwszym z krakowskich koncertów Kraftwerk pokazał co to znaczy klasa. Żeby zrozumieć siłę Elektrowni trzeba ją zobaczyć na żywo. Dopiero z bliska widać wyraźnie znaczenie sformułowania „ojcowie elektroniki”. czytaj dalej »